వ్యాసాలు

  బహుశా గతంలో సినీ రంగం లో  ఎప్పుడూ లేని విధంగా ,  పండిత పామరులను అలరింప చేసే విధంగా, గ్రాంధిక భాష లోనూ వ్యావహారిక భాషలోనూ […]

  పోతన గారు శ్రీమహాభాగవతం లో శ్రీకృష్ణుని రాసక్రీడ వర్ణిస్తూ, గోపికల మధ్య తనొకడైనా తలకొకడై నారీ నారీ నడుమ మురారీ, హరికి హరికి నడుమ వయారి

తిరోగమనానికి  నాంది…… ఆమని చీరలు చుట్టుకుని కౌగిలి ఇల్లుగ కట్టుకుని శారద రాత్రుల జాబిలి మల్లెలు పగలే సిగలో పెట్టుకుని చిరు చిరు నవ్వుల పువ్వుల మీద

ఏ రచయిత కయినా,  ఏదైనా వరం ఇవ్వడమంటే, గొప్ప బహుమతి ఇవ్వడమంటే అది అతని రచనా వ్యాసంగంలో అతని సృజనకు  పూర్తి స్వేచ్ఛను ఇవ్వడమే. రచయిత భావాల్లో,

    నిజం చెప్పాలంటే , అర్ధం చేసుకోవటం కొంచెం కష్టమైనా , అర్ధం పర్ధం లేని సందర్భాలలో వాణిజ్య విలువల కోసమే వ్రాసిన పాటలలో శ్రీ

అనగల రాగమయి తొలుత వీనులలరించి అనలేని రాగమయి  మరలా వినిపించి  మరులే కురిపించి   బహుశా మరే పద్య పాదం కానీ పాట చరణం కానీ   సప్తపది

వేణువై వచ్చాను అనేక ఎండిన, వ్యవసాయ యోగ్యమైన, భూఖండాలకు సమృద్ధిగా నీరు పంచిన తరువాతే నీటి బుగ్గలో నీరు ఊరడం  ఆగిపోయింది. అనేక వేల మంది సాహిత్య

  బాధతో నిండిన సందర్భానికి వేటూరి వ్రాసిన వానపాటలు చూద్దాము. సామాన్యంగా వర్షాన్ని సంతోషానికి చిహ్నంగాను, మబ్బుని బాధకు చిహ్నంగాను వాడతారు. వేటూరి కూడా అదే చేసారు.

వేటూరి వ్రాసిన వానపాటలు చాలా ప్రజాదరణ పొందాయి. వీటిలో భావం ఒక్కోసారి సున్నితంగా, ఒక్కోసారి సునిశితంగా, మఱో సారి బాహాటంగా ఉంటుంది. విషయం భక్తి ఐనా, బూతైనా

చాన్నాళ్లుగా శారీరకంగా అలిసిపోయినా, అడపాదడపా ఒకటో, రెండో పాటల రూపంలో వినిపిస్తూ, లేని ఓపిక తెచ్చుకుని ఏదో కార్యక్రమంలో కనిపిస్తూ వచ్చిన సినీ గేయ శ్రీనాధుడు, పాటల

“రాలిపోయే పువ్వా, నీకు రాగాలెందుకే!” “ఆకాశాన సూర్యుడుండడు సందెవేళలో!” “వేణువై వచ్చాను భువనానికి, గాలినై పోతాను గగనానికి” “గతించిపోవు గాథ నేననీ!” “నరుడి బ్రతుకు నటన, ఈశ్వరుడి

కవి జనమంతా దేన్ని ఆశ్రయించి తమ మధుర కవితల్ని వెదజల్లుతూ వచ్చారో, ఏ చెట్టు నీడన, ఏ కొమ్మ చాటున వాళ్లు తమ కవితాలాపన చేసి రసిక