పాటలు

అనువాదాలు ఎలా చెయ్యాలి అన్నదానికి ప్రతి రచయితకీ తనదైన నియమాలూ, శైలీ ఉంటాయి. వేటూరి అనువాద గీతాలు పరిశీలిస్తే ఆయన పద్ధతి ఇదీ అని స్పష్టంగా తెలుస్తుంది – సాధ్యమైనంత వరకూ మూలకవి

“పిల్ల సిగ్గు చచ్చినా మల్లె మొగ్గ విచ్చినా కదలడూ మెదలడూ కలికి పురుషుడూ…”కారణాలేంటో తెలీదు కానీ, బాపూ-రమణలు  వేటూరి చేత రాయించుకున్న పాటలు బహు తక్కువ. ఆ తక్కువలో ఎక్కువ పాటలు ఆణిముత్యాలే, సాహిత్య

“నాకులేదు మమకారం .. మనసు మీద అధికారం .. ఆశలు మాసిన వేసవిలో …“ మమకారాన్ని చంపుకోవడం, మనసు మీద అధికారాన్ని వదులుకోవడం అంటే విరాగిగా మారిపోవడమే. జీవితంలో చూడాల్సినవన్నీ చూసేసి, వానప్రస్థాన్ని

“నాకులేదు మమకారం .. మనసు మీద అధికారం .. ఆశలు మాసిన వేసవిలో …” మమకారాన్ని చంపుకోవడం, మనసు మీద అధికారాన్ని వదులుకోవడం అంటే విరాగిగా మారిపోవడమే. జీవితంలో చూడాల్సినవన్నీ చూసేసి, వానప్రస్థాన్ని

“కదిలి కదిలి నదులన్నీ కలిసేది కడలిలో.. కానీ ఆ కడలి కలిసేది ఎందులో…” అన్నీ సవ్యంగా ఉన్నన్నాళ్లూ బంధాలు, బంధుత్వాలూ బహు గొప్పగా ఉంటాయి. ఏదన్నా తేడా జరిగినప్పుడే, మనవాళ్ళు ఎవరు, కానివాళ్ళు

“చూపుల్లో ప్రాణాల శబరమ్మ గంగా.. కళ్ళల్లో పొంగింది కన్నీటి గంగ…” నవ్వినా, ఏడ్చినా కన్నీళ్లే వస్తాయి. అవును, ‘నవ్వినా కన్నీళ్లే’ నవల ఆధారంగా తీసిన ‘సీతారామయ్యగారి మనవరాలు’ సినిమా ఎప్పుడు చూసినా ఏదో

వేణువై వచ్చాను … “రాయినై ఉన్నాను ఈ నాటికీ… రామ పాదము రాక ఏనాటికీ…” నిరుపమాన కవి, సినీ గీత రచయిత వేటూరి సుందర రామ్మూర్తికి తాను రాసిన వేలాది పాటల్లో బాగా

విషాదగీతాలలో వేటూరి ఉన్నట్టుండి బలమైన భావాలను వేస్తారు. జెమిని లో “చుక్కల్లోకెక్కినాడు”, మల్లెపువ్వు లో “ఎవ్వరో ఎవ్వరో” ఈ కోవకు చెందినవే (మనోనేత్రం బ్లాగ్ లో పాటల గురించి ఇదివరకే ప్రస్తావించాను). ఈ

భావకవిత్వం ప్రజలలోకి సులువుగా తీసుకెళ్ళే ప్రక్రియే ఈ సినీ సాహిత్యము. కవి ఏది చూశాడో, ఏది భావించాడో పాటల ద్వారా ప్రేక్షకులకు అందిస్తాడు. ఆ పాటలాధారంగా వినేవాడు చిత్తంలో దాన్ని మళ్ళీ చూడాలి.

కుబుసము విడువని నాగులా కుదిరిక కలిగిన వాగులా వెలుతురు కన్నుల వేగులా వైదిక పనసల పోగులా నీలపు కలువల తీగలా నేలకు జారిన గంగలా శరద్వేణువులూదెను కృష్ణవేణి విరహ రాధిక ఎదలోని కృష్ణవాణి